Hier zijn we weer !
Onze trip naar 'Mount Field NP' was een beetje korter dan verwacht.
Toen we maandag aankwamen in het NP bleek dat we 20 dollar zouden moeten betalen om er te kunnen overnachten. We hoopten ons te kunnen verstoppen in de 'day time area'.
Daar hadden we een zalige avond, er waren: barbecues (die hebben ze overal in Australie), toiletten, picknicktafels en een openhaard met massa's brandhout !
Spijtig genoeg werden we 's morgens wakker met een ranger naast den otto en daar ging de 20 dollar! Om onze verloren 20 dollar goed te maken namen we beide een zalig lange !warme! douche ! Dit was echt hemels, onze eerste warme doushe sinds we aankwamen in Sydney!
We besloten om er een 'luierdagje' van te maken. We deden de was voor 3 dollar en amuseerden ons de rest van de dag terwijl onze was over heel de 'day time area' hong te drogen. Dit bezorgde ons enkele rare blikken van andere bezoekers =).
'S avonds gingen we, met onze petzl op ons hoofd, op zoek naar de Tasmaanse glimworm. Er zou volgens het infobord een hele 'glowworm city' verborgen zijn in het park.
Het was eerder een boeredorpje naar onze mening maar het was toch mooi om te zien.
De volgende dag beklommen we Mount Field, een zware wandeling met enkele prachtige uitzichten. Na een goede 2 uur kreeg elise terug last van haar knie en moest ze met veel tegenzin terugkeren. Joachim deed de rest van de wandeling op zen eentje.
'S avonds genoten we van een prachtige sterrenhemel in de middle of no where.
Donderdag besloten we om enkele kleine, niet belastende wandelingen te doen.
We zagen de hoogste bomen van australie (96 m), echt gigantische kleppers! Daarna bezochten we de 'Russel Falls'. We gingen ook op zoek naar de 'Growling Swallet', nummer 1 van de welbefaamde top vijf van Adam de Tasmanier =) !
Na een tocht door een prachtig, bijna 'prehistorisch uitziend' woud vonden we de 'Growling Swallet' = een diepe grot waarin de rivier ondergronds gaat om dan 30km verder weer boven te komen. Een welverdiende nummer 1, echt een magisch plekje!
Op onze terugweg naar Hobart hielden we een tussenstop om braambessen te plukken. Na twee uur zwoegen hadden we echt massa's braambessen. We schatten het op 4 kg !
Ondertussen zijn we terug in Hobart, vandaag zullen we een dagje op de computer spenderen aangezien het ong. 3 minuten duurt om 1 foto op het internet te zetten en we hebben er maar liefst 800! Joepie =(
Morgen gaan we nr een gratisch Jazzfestival in een buitenwijk van Hobart.
Zondag wordt een marktdag en we gaan ook proberen onze braambessen om te toveren in bangelijk lekkere confituur op 1 van de barbecues. De hoeveelheid confituur zal waarschijnlijk genoeg zijn voor de rest van onze trip! Jammieee !
En na zondag cruisen we richting Maria island.
Geniet extra van de foto's want er steekt moeite in!
Cheers !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
hello ginder,
Het ziet er naar uit dat februari de somberste wordt sinds de metingen begonnen. Ouders moeten aan hun kroost uitleggen dat die schijf, die ze even tussen de wolken kunnen ontdekken, warmte en licht hoort te geven en de mensen dat vroeger zon heetten. Mensen met Alzheimer: zelfde probleem.
Ik had me ingeschreven als vrijwilliger op de wereldmeerdaagse. drie namiddagen, maar voor de laatste heb ik forfait moeten geven. Zoals bijna iedereen: zikskes.
Medeburgers zijn ofwel ziek ofwel slecht gezind. De crisis bovenop dat weer. Het is van het slechte te veel. Je zou voor minder naar de andere kant van de wereld reizen. Kleine BBQ's zowat overal of een paar reuzenBBQ's in de staat Victoria. Meer moet dat niet zijn.
Vanavond is het hier weer schransen. Joenge, joenge, hoeveel fret dat wij het appartement al opgesleurd hebben. Eigenlijk de moeite niet van het verporren, want drie uurtjes later gaan de volle magen weer met lift naar beneden. Vandaag is het de verjaardag van Karim.
En zo kabbelen de weken voorbij, steeds weer wat dichter bij een blij weerzien, hé.
Knuffel
Ouwe
Mijn mening over al dit fraais:
Verrry Nice!
Jan is fan!
hou jullie taai!
lotsoflove
Een reactie posten