woensdag 5 november 2008

Hej allemaal,

het ziet er naar uit dat we nog wel even in Sydney zullen blijven steken. We zijn aan het proberen een beetje te sparen om te leren surfen, een auto te kopen en door te reizen naar Melbourne. Een beetje sparen is dus wel nodig.

Voor de rest is er nog niets veranderd, we zitten dus nog een weekje langer in onze stinkkamer en blijven dapper ons shitjobke volhouden. Shitjobke is gelijk aan van deur tot deur autoservice verkopen. Wie niets verkoopt, verdient ook niets. Voor 1 verkoop krijgen we 30 dollar, als we er dus vijf verkopen verdienen we 150 dollar, voor de zesde verkoop krijgen we 130 dollar. Als we er dus 6 verkopen krijgen we 280 dollar wat veel geld is. Als je er 8 verkoopt, verdien je 440 dollar, dat hebben we jammer genoeg nog niet gehaald!! Duim dus maar voor ons dat er plots veel Australiers autoservice nodig hebben.
Je moet echt wel een optimist zijn om van deur tot deur te verkopen, blijven lachen, tot nu toe gaat dat goed. Je ontmoet ondertussen ook nieuwe mensen en doet leuke babbeltjes over Australie, reizen, ... Eergisteren (04/11/08) was het de Melbourne cup, een paardenrace waar heel Australie vol spanning naar kijkt in de hoop dat het paard waar ze hun geld op hebben gewed als eerste de streep haalt. In Melbourne is dit een feestdag en gaan de mensen dus ook niet werken, jammergenoeg is dat niet het geval in Sydney dus begonnen we dapper aan onze ronde. Rond drie uur begon de race, jammergenoeg hebben we ze niet kunnen zien. Joachim werd echter wel uitgenodigd bij een bende twintigers die de Melbourne cup een perfecte reden vonden om een feestje te bouwen. Na enkele biertjes, leuke gesprekken (ze raden ons aan zeker naar Tasmanie te gaan, wat dan ook een hoogtepunt in onze planning is, nog meer sparen dus), en wat fatale turnoefeningen (bier en turnen gaan niet samen) moest hij jammergenoeg weer de weg op.

We hebben al veel medereizigers ontmoet, onze twee kamergenoten (een Koreaan en een Fransman) zij leuke kerels wat zorgt voor grappige avondgesprekken als we allemaal in ons bedje liggen 's avonds. Enkele dagen geleden zijn we met wat Finnen, Duitsers, ... gaan shotten in het park. De parken zijn hier echt fantastisch! zoveel groen en zoveel indrukwekkende bomen (ever green), speciale planten, bloemen, sportvelden en veel sportieve Australiers.

Toen Elise, op een of andere manier, verdwaald raakten in 'the royal botanic gardens' ontdekte ze een 50tal onderstebove hangden beestjes waarvan ze eerste dacht dat het Halloween versieringen waren (haha). Na enkele seconden staren met open mond ontdekte ze echter dat het gigantische vleermuizen waren, echt maf! De volgende ochtend zouden we ze samen weer gaan zoeken zodat Joachim ze ook kon bewonderen. We moesten echter niet wachten tot de volgende ochtend ... Toen we die avond aan het koken waren kwam onze Finse voetbal vriend vragen of we 'de vleermuizen' al gezien hadden. We snelden naar 'the rooftop bar' (waar je een prachtig uitzicht hebt over Sydney en heel romantisch kan dineren) en zagen honderde fladerende beesten door de lucht krioelen. Zoiets hadden we nog nooit gezien! Elke avond vliegen die vleermuizen uit om te gaan jagen en overdag vind je ze terug in de bomen van the gardens. Wie dus ooit in Sydney is, vergeet niet wanneer de avond valt naar de hemel te kijken, je zal er een ongelofelijk mooi schouwspel ontdekken! Oh, en wanneer je door de gardens wandelt, kijk dan uit voor vallende vleermuis strontjes, die wil je liever niet op je hoofd terecht krijgen!

Verder zijn we vorige zondag een kijkje gaan nemen op het 'cruelty free festival' waar het heel gezellig was en we lekker gezond vegetarisch hebben gegeten. Dat is trouwens misschien nog een leuk nieuwtje: Elise is vegetarier, sinds ze in het minibusje van Don Det naar Pakse (Laos) een mede reiziger ontmoette waarmee ze een fantastisch gesprek had. Dus geen vleesjes meer voor haar!!! (Joachim niet, hij blijft hamburgers en worsten eten, hoewel dat ondertussen al een tijd geleden is)

15/04 trekken we rond 11 uur naar st Martins place om mee te gaan wandelen tegen de global warming. Hopelijk komt er veel volk op dagen. Vrijdag verwachten we een telefoontje van de garage, dan kunnen we onze stationwagen gaan uitkiezen, spannend! Morgen werken, elke vrijdag na het werk gaan we met het hele team (het hele team zijn ong 10 mensen) naar de bar om getrakteerd te worden door onze baas. Dit weekend hopen we onze ticketten voor de Sydney Harbour Cruise (die zaten in ons WEP pakket) eindelijk eens te gebruiken en wat op het strand te relaxen.

Voila, weer wat leesplezier voor onze vrienden aan de andere kant van de wereld!
Foto's volgen (of toch een beetje foto's)

2 opmerkingen:

Ouwe zei

Hello darlings

Weer veel geleerd met jullie blog.
Maar er zijn toch een paar dingen die ik al wist:
- De fataliteit van turnoefeningen met bier, bijvoorbeeld. Probeer eens met wijn.
- Als je een kamer uitzoekt waar al een Fransman ligt, klaag dan niet over de reuk en zo. Leg er evenmin een Koreaan bij.
- Er zijn veel sportieve Australiërs. Jawadde. Wat had je verwacht? Veel sportieve Zimbabwanen?
- Voor de toeristen laten ze 's avonds de Haloweenversieringen rondvliegen. Met echte strontjes!

Hint tegen de global warming: Koop geen wagen. Kom te voet terug naar Europa.

Wel zo veilig voor jou, Joachim, dat Elise herbivoor geworden is. Ik hoor haar nog in je oor fluisteren: " Ik zou je opeten".

Keep on smiling to keep on selling.

Het ga jullie goed.
Plezierig al zo vlug weer van jullie te lezen.
Echt tof.

Geen naamloze knuffel.
Een warme van den Ouwe.

Berten zei

Klingt allemaal supper.
zo een tijdje in de stad zitten en een schit jobke uitvoeren zal achteraf wel weer een hele ervarng zijn.
Nu aangekomen in Austraie zal de reis druk wel efkes weg gevallen zijn, en zal de vakantsie meer in een levensstijl verandert zijn. waarvan je nooit weet wat er komen gaat maar je steeds weer voor aangename verassingen staadt.
geniet van de reis, het werk en de vele vrienden die je onderweg tegenkomt.
tips kan ik jullie niet meer geven wand in australie ben ik nog nier geraakt. maar ik reken op jullie voor wanneer ik er ben

groetjes Berten