dinsdag 7 oktober 2008
Sabaidy!
Sinds ons laatste berichtje is er weer veel te veel tijd verstreken. Veel te vertellen dus! De tweedaagse rafting was echt de moeite. Het niveau van de rivier was 3+ , redelijk wild dus. Gedurende deze twee dagen zagen we niets anders dan prachtige natuur, rapids (stroomversnellingen) en Kingfishers (grote ijsvogels). Overnachten in het junglekamp was een super ervaring. Na het raften zijn we nog even in Pai gebleven. We huurden er een roze brommertje (niet zelf gekozen hoor) en verkenden de omgeving, echt mooi! Vanuit Pai vertrokken we 's avonds naar de grens van Laos, een zotte rit in een minivan. Dit kwam de kippenburger in Elises maag niet ten goede. Even geen burgers meer voor haar. Toegekomen aan de grens (na lang sukkelen voor een visum), vertrokken we 's morgens met de 'slowboat' richting Luang Prabang. Twee oncomfortabele dagen op een houten boot met veel te veel volk, geen eten (buiten mega dure chips) maar wel een bangelijk uitzicht over de Mekong. Dit laatste maakte het een niet te missen ervaring. 's nachts verbleven we in Pakbeng, een mini dorpje dat enkel bestaat dankzij het voorbij komen van de slowboat. Daar zijn we vroeg op gestaan (6u) om naar een local market te gaan. De ontbijtsoep was heel lekker, ookal dreef er een mega rups in Elise haar soep. Jamie! Blijkbaar was die niet om op te eten, waarom ze dus in de soep dreef is ons nog steeds onduidelijk (de soepmadam sprak geen woord Engels, net zoals alle anderen). De volgende dag kwamen we (met een zeer gat) aan in Luang Prabang, daar bezochten we de prachtige waterval 'tat kuang si'. Foto's volgen zo snel mogelijk =). Ook de nachtmarkt was mooi om over te slenteren en de 'mokka shake' verslavend. Vanuit Luang Prabang vertrokken we richting Vang Vieng, weer met een minivan en bij gebrek aan deftige wegen was deze route ook niet al te comfortabel. Vanuit Vang Vieng kayakten we verder naar de hoofdstad van Laos: Vientiane. Daar reisden we na drie uurtjes en een lekkere vis verder door naar het Zuiden van Laos. Dit deden we in een 'sleeping bus'. Echt geweldig! Een bus vol met (mini)tweepersoons stapelbedden, te klein voor Joachim en met een 'prachtig' kitch interieur. Na 11 uur rijden (670 km) kwamen we aan in Pakse. Dat is dus deze ochtend. Vandaag maken we onze plannen voor de 'southern swing', een motorbike route van een kleine week door het Bolaven Plateau. Dat is vooral bekend door zijn gigantische, talrijke watervallen en overheerlijke koffie. Morgen vroeg gaan we ons bevoorraden op de plaatselijke markt en vliegen we het landschap in, woehoew!!!!!!!!!!!!!!! Ciao x PS: aangezien internet hier goedkoop is, volgen er straks hopelijk wat foto's.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
mooie roete.
kan me het me allemaal nog verbazing wekend voorstellen.
maar van da kajakken naar Ventiane had ik nog niet gehoord klinkt wel schic.
geniet van de bolaven en vooral veel zwemmen onder de prachtige watervallen.
Joehoee avonturiers !
Ookal ben ik enorm jaloers op jullie megabangelijke reis, ist hier ook wel plezant! Na een mislukt haar kleurexperimentje (karen is nu een volwaardige brunnette, en twas ni de bedoeling !), en een korte toelichting van het feminisme voor een volle aula bij politicologie (don't ask, wel gigantisch grappig en kheb nen boek gewonnen :) ) zijn de etentjes bij Timor veel te lekker en de feesjes veel te goed ! En daarnaast geniet ik nog eens van vele verhalen van jullie en blijkbaar ook foto's ! Elise ge zietr nog altijd even beestig uit ! :)
Ik kijk al vol spanning uit naar de volgende berichtjes want da maakt mijnen dag echt goe!
Toedeloeee !
duizend dikke zoenen
karen
Ja, ja, hier in België gaan de banken zowat failliet. Crisis. De ergste sinds 1929. En die twee zitten op een roos brommertje een beetje exotisch te doen. Echt waar, Jean-Luc Dehaene is gevraagd de panieksituatie mee te komen bestrijden. Ja, dan mag je verwachten dat ze ook Joachim's terugkeer zullen eisen. Goed nieuws voor degenen die hem missen. Yiaaaah.
Maar ook voor degenen die hem helemaal niet missen en alleen maar hartstikke jaloers zijn, valt enige troost te putten uit de laatste blog. Een WORM in de soep... aaaaaah baaaaaaaah...Toch moet je opletten. Het proteïnerijk beestje is daar misschien attentvol en expres in de met het speeksel op smaak gebrachte soep gelegd ter ere van de knapste telgen die de Belgen maar konden afvaardigen. Kijk, als je dan je hoogstemmige 'oh nee' laat begeleiden van een nichterig wuifgebaartje, dan mag je niet uitsluiten dat je een roos brommertje toegewezen krijgt. Zolang je maar geen kippensoep slurpt. Nooit gehoord van het dodelijke kippenvirus. Dat komt van zo ongeveer die regio. Neem gewoon hond. Daar mag je de kleur van kiezen. Eventueel roze maar geen rooie. Nee, het voedsel is daar niet veilig, maar vandaar een helm gaan dragen, zoals we op de foto kunnen zie, dat lijkt me overdreven.
Ja, die foto's... Kijk, Joachim, pooier, je zet je vrouw toch niet in het uitstalraam. Met op de achtergrond de versnaperingen voor de klanten. Doe je toch niet. Werk zelf. Die andere foto van Elise: zie ik daar al wat spleetoogjes verschijnen... ten teken van inburgering. Prachtig. Een echte pop. Maar met dat voedsel van daar: opgelet voor pukkels. Aub geen pukkelpop in de volgende reportage.
En dan is er de foto van Joachim, die zich uit de voeten maakt voor de zojuist door hem veroorzaakt dijkbreuk.
Wel erg attent om als laatste beeld mijn foto uit de Oostenrijkse Alpen te tonen.
Hopelijk kunnen jullie ons in de volgende aflevering weer enige troost bezorgen met bijvoorbeeld nog eens een worm of een gebraden kever of twee.
Knuffel
Ik heb tegengestelde reacties gekregen op mijn tekst. Die stond zo ver af van elke mogelijke realiteit dat het wel grappig moest bedoeld zijn. Wellicht dus niet gelukt. Ik zal voorzichtiger zijn. Mijn excuses aan degenen die zich aan inhoud of stijl gestoord hebben. Gemeend.
Een reactie posten