Sorry dat het (weeral) zo lang duurde!
We zijn ondertussen al veel veel verder dus even snel bijschrijven.
Na onze onvergetelijke tocht door het Bolaven Plateau zijn we twee nachtjes blijven hangen in Champasak. Een klein dorpje langs de oever van de Mekong. De inwoners vertelden ons enthousiast dat er de volgende dag een groot feest aan kwam: de boatrace! Dus we besloten te
blijven en mee te genieten van het spectakel. Hoewel ... zoveel spectakel bleek er niet te zijn. Wat zij als feest ervaren is voor ons een mislukte dorpsdag. Maar het was grappig om toe te kijken (wij bleken 1 van de attracties te zijn en werden dus rustig aangestaard). We genoten er van de sugarcane stokken, rijstkoekjes, springrolls en geroosterde banaantjes.
Na ons verblijf in Champasak reisden we door naar onze aller laatste stop in Laos: Don Det. Dat is gelegen in de vierduizend eilanden. Hier is de Mekong op zijn breedste (14 km) en dat zorgt voor een prachtige verdeling van stukjes land. We zochten er ons een riverview bungalowtje op de sunset boulevard. Heel erg basic, geen electriciteit, geen badkamer, ... echt iets voor ons dus.
We 'doucheten' onszelf in het smerige Mekong water en genoten er van het prachtige prachtige echt prachtige uitzicht. Niet volledig zorgeloos want we zaten zonder geld en geen geld is geen eten. De dichtsbijzijnde ATM was helemaal terug in Pakse, dat zou een dag duren om er terug heen te gaan en bovendien hadden we het geld niet om de trip te betalen. Daar kwam dan nog eens bij dat het drie dagen feest was en de banken overal gesloten waren (wat Joachim pas na een heel avontuur ondervond). Dan maar een deel van Luc zijn Australische dollars (10) gewisseld na heel veel moeite (Australische dollars waren er blijkbaar niet zo populair). Danku Luc om ons te redden van eetloze dagen! We berekende dus elke cent die we uitgaven zodat het perfect uitkwam. Na ons verblijf op Don Det reisden we terug naar Bangkok zonder problemen. Aan de grens spendeerden we nog snel onze 'kip' (munteenheid van Laos) want in Thailand kan je daar niets meer mee doen. Op de bus ontmoetten we een Engelsman die ons gidste naar een gezellige buurt van Bangkok waar we een relatief goedkoop guesthouse vonden. Onze kamer was echt prachtig, we hadden een gigantisch raam dat uitkeek over enkele Bangkokse daken en zelfs een gezellig balkonnetje. Onze laatste dagen in Bangkok waren super. Toen we er in het begin van onze reis aankwamen wilden we er zo snel mogelijk weer weg maar die houding is nu volledig veranderd. Het blijft een drukke vervuilde stad maar het is tegelijk ook gezellig, goedkoop en heel lekker eten. We werden vaste klanten bij een straatkraampje waar ze echt zalige yoghurtshakes verkochten. Voor de rest deed Elise een gigantisch domme stoot, haar beugel ligt nu ergens op de bodem van een ranzig Bangkoks kanaaltje. Na een beetje shoppen was het alweer tijd om verder te gaan en voor we het beseften zaten we op de vlieger richting Sydney !!!!!! Woehoew !!!!! We lieten Azie achter met prachtige herinneringen maar stonden te popelen om aan het volgende avontuur te beginnen...
dinsdag 28 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Hello daar ginder ver,
Normaal toch: als er geen geld meer zit in de beugel, dan gooi je die weg in een kanaal.
Als jullie in één zin drie maal het landschap prachtig vinden, dan gelooft zelfs ik het.
Ik denk dat jullie Azië nog wel eens onveilig zullen maken.
Maar nu is het de beurt aan Australië om te beven. Joachim, vergeet niet links te rijden en vergeet evenmin de foto met dat kiezeltje, nu je in Sydney bent.
Tot lezens.
Spannend.
Knuffel
Ouwe
Foei foei foei Elise,
mijn moeder, anneke stragier en heel het vlaamse tandartsenverbond zouden grommelend meelezen ! ;)
ik kijk al uit naar de eerste kangoeroe's en ander exotische toestanden van de andere kant van de wereld !
tienduizenddriehonderdachtennegentig kusjes en vijfhonderdvierendertigduizendzevenhonderdachtenzestig knuffels
karen
Hello,
Ik probeer nu al een tijdje eerst te zijn met een reactie maar die moeite blijkt altijd weer tevergeefs (zal wel aan jullie schare trouwe fans liggen).
Anneke Stragier krijgt idd spontaan een rolberoerte als ze hoort dat Elise haar beugel (alweer?) verloren heeft, bij deze zal ik het haar dus nog niet meedelen en mag ze het rustig zelf doen :d.
Ik kijk uit naar nieuws en foto's uit Australië...
Groetjes,
Cedric
Jawel zo.
Zelf had ik precies eerder die beugel aan een lief kind gegeven dan 'm ergens te droppen. Verder moet ik zeggen dat ik hunker naar warmte. -10 graden en massa's sneeuw zijn ongelofelijk tof maar ik moet zeggen dat jullie reis ook aanlokkelijk lijkt. Ik treed nog wel 'ns in jullie voetsporen (met een beetje chance krijg ik een beurs van de Noorse staat om de wereld rond te trekken!).
Verder moet ik zeggen van een paar mensen hier dat Australië echt fantastisch is (dat wisten jullie wrs ook al wel, maar ze stonden erop dat ik het schreef). Ze hebben daar 'n paar dochters zitten enzo..
Enfin, wat ik me afvroeg: gaan jullie op kangoeroejacht? Ik ben van 't weekend op elanden gaan jagen dus ik vroeg me af hoe ze dat daar doen.
Doe ze daar de groeten van me, zeg dat ik er ook eens aankom en zet 'm dan maar op!
Jeroen
Een reactie posten