Hier zijn we weer !
Onze trip naar 'Mount Field NP' was een beetje korter dan verwacht.
Toen we maandag aankwamen in het NP bleek dat we 20 dollar zouden moeten betalen om er te kunnen overnachten. We hoopten ons te kunnen verstoppen in de 'day time area'.
Daar hadden we een zalige avond, er waren: barbecues (die hebben ze overal in Australie), toiletten, picknicktafels en een openhaard met massa's brandhout !
Spijtig genoeg werden we 's morgens wakker met een ranger naast den otto en daar ging de 20 dollar! Om onze verloren 20 dollar goed te maken namen we beide een zalig lange !warme! douche ! Dit was echt hemels, onze eerste warme doushe sinds we aankwamen in Sydney!
We besloten om er een 'luierdagje' van te maken. We deden de was voor 3 dollar en amuseerden ons de rest van de dag terwijl onze was over heel de 'day time area' hong te drogen. Dit bezorgde ons enkele rare blikken van andere bezoekers =).
'S avonds gingen we, met onze petzl op ons hoofd, op zoek naar de Tasmaanse glimworm. Er zou volgens het infobord een hele 'glowworm city' verborgen zijn in het park.
Het was eerder een boeredorpje naar onze mening maar het was toch mooi om te zien.
De volgende dag beklommen we Mount Field, een zware wandeling met enkele prachtige uitzichten. Na een goede 2 uur kreeg elise terug last van haar knie en moest ze met veel tegenzin terugkeren. Joachim deed de rest van de wandeling op zen eentje.
'S avonds genoten we van een prachtige sterrenhemel in de middle of no where.
Donderdag besloten we om enkele kleine, niet belastende wandelingen te doen.
We zagen de hoogste bomen van australie (96 m), echt gigantische kleppers! Daarna bezochten we de 'Russel Falls'. We gingen ook op zoek naar de 'Growling Swallet', nummer 1 van de welbefaamde top vijf van Adam de Tasmanier =) !
Na een tocht door een prachtig, bijna 'prehistorisch uitziend' woud vonden we de 'Growling Swallet' = een diepe grot waarin de rivier ondergronds gaat om dan 30km verder weer boven te komen. Een welverdiende nummer 1, echt een magisch plekje!
Op onze terugweg naar Hobart hielden we een tussenstop om braambessen te plukken. Na twee uur zwoegen hadden we echt massa's braambessen. We schatten het op 4 kg !
Ondertussen zijn we terug in Hobart, vandaag zullen we een dagje op de computer spenderen aangezien het ong. 3 minuten duurt om 1 foto op het internet te zetten en we hebben er maar liefst 800! Joepie =(
Morgen gaan we nr een gratisch Jazzfestival in een buitenwijk van Hobart.
Zondag wordt een marktdag en we gaan ook proberen onze braambessen om te toveren in bangelijk lekkere confituur op 1 van de barbecues. De hoeveelheid confituur zal waarschijnlijk genoeg zijn voor de rest van onze trip! Jammieee !
En na zondag cruisen we richting Maria island.
Geniet extra van de foto's want er steekt moeite in!
Cheers !
donderdag 19 februari 2009
zondag 15 februari 2009
Tasmania !!! (2)
Hellow iedereen !
Het spijt ons dat het (weer) vrij lang duurde voor jullie enig nieuws van ons te horen kregen.
We kregen al ongeruste mails in verband met de immense bosbranden in Victoria.
Daar zijn we allengeluk van gespaard gebleven, maar het schokt ons wel om te horen dat er 181 mensen ondertussen gestorven zijn op plaatsen waar wij enkele weken geleden passeerden.
Ondertussen zitten we dus veilig in Tasmanie.
Even een korte samenvatting van wat er allemaal gebeurd is:
Op 2 februari reden we richting de pier om de ferry te nemen maar het verkeer hinderde ons mateloos en uiteindelijk haalde we de boot maar op het nippertje. Chancke !
Tijdens de trip op de ferry gebeurde er niets meldingswaardig buiten het feit dat wanneer we aankwamen in Tasmania, onze ajuinen en knoflook geconfisceerd werden aangezien we niets van fruit of groenten mochten binnenbrengen in de staat.
Toen we in Laos aan het rondreizen waren ontmoetten we een Tasmanier (of een Tasman of ... ?) en hij gaf ons zijn 'top 5' van 'must do's' in Tasmanie.
Een van de vijf was een bezoekje aan het Douglas-Apsley National Park en dit was dan ook onze eerste bestemming.
We waren daar opzoek naar een zekere 'Apsley Gorge', een soort gat in de grond waar de rivier zou moeten in verdwijnen of te voor schijn komen, we weten het niet goed.
Spijtig genoeg stond de rivier bijna droog en viel er dus niet veel te bekijken.
Een beetje teleurgesteld 'rock hoptten' ( coole australische term voor het springen van steen nr steen in de rivierbedding =)) richting een zalig meertje waar we de rest van de dag gezellig rondsplatchten.
We kampeerden in "Friendly beaches' waar we werden overspoeld door bijna tamme walibies die als je even niet oplette probeerden met je bokes te gaan lopen.
Toen we het strand verkenden bleek dat de rotsen vol (maar dan echt vol) met massa's mosselen hongen.
Dus als avondeten aten we een een bangelijke mosselmaaltijd waar de gemiddelde belg 20 euro voor moet neertellen.
Ons volgende doel was een wandeling van 3 dagen in 'Frecynet National Park'.
Het steeds wisselende weer speelde een beetje met onze voeten maar al bij al was een echt een prachtige wandeling.
We zagen enkele fascinerende dieren, waaronder twee gigantische zwarte slangen!, we beklommen een berg van ongeveer 600m, we sliepen in onze tent op enkele prachtige locaties om dan smorgens wakker te worden met een uitzicht om U tegen te zeggen.
Last but not least wandelden we over 1 van de mooiste stranden van de wereld (Wineglass Bay) waar we dan nog eens bovenop bezoek kregen van enkele dolfijnen! Een ervaring om kriebels van te krijgen !!!
Al dit moois kwam wel met een kleine, irritante, grellige en zeer talrijke prijs. Toen Joachims oksel 's avonds begon te jeuken, ontdekten we dat we zonder het te weten werden leeggezogen door miniscule teekjes. Na een accurate speurtocht met pillamp en pincet kwamen we tot een verbazingwekkende hoeveelheid van (slechts) 9 teken voor Joachim en (de overduidelijke winnaar, met haar veel te lekker bloed) 16 voor eliSe. Ondanks haar overtuigende overwinning was elise toch niet al te blij =) !
Op weg naar 'Tasman Peninsula', waar onze volgende wandeling zou plaatsvinden, sliepen we in Pirates Bay. We vonden ons een mooi plekje dicht bij het strand en toen we uit den otto stapten waren we omringd met massa's braambessen. Aaaanvallee !
Joachim at zichzelf bijna ziek en met de overblijvende bessen maakte elise een bangelijk lekkere confituur!
Onze wandeling over 'Tasman Peninsula' viel een beetje tegen, maar de prachtige 200m hoge kliffen aan het einde van de wandeling maakten veel goed. Helemaal aan de top van de Peninsula, in het (bijna) meest Zuiderse Punt van Australie, op een hoogte van 200m, voelde we ons even "King and Queen of the world". 'S nachts was het soms immens koud, dit leidde tot het komische zicht van Elise in haar slaapzak met sokken aan, een lange broek, 2 t-shirts, een sweater en een pots op haar hoofd =) !
Na het op en neer gaan tussen de kliffen kreeg Elise terug last van haar knie (was begonnen in Frecynet NP) en dit gaf wel een beetje een domper op de trip.
Na 'Tasman Peninsula' begaven we ons richting Hobart (hoofdstad van Tasmanie).
Hier visten we voor de eerste keer! In het begin voelde we ons best wel een beetje "belachelijk" tussen al de 'pro-vissers'. Vissen is iets dat elke Australier doet. Daar stonden we dus met ons handrailtje (= plastieken spoeltje met visdraad rond, klein haakje en een loodje) ,tussen verschillende Tasmaniers met hun pro-vismatriaal, op de brug. Toegegeven, het was best wel een grappig zicht, slingerend met onze visdraad boven ons hoofd om zo ver mogelijk in het water te gooien. Maar tot onze grootste verbazing en enthousiasme vingen we maar liefst drie 'flatheads' (= soort vis =)) van om en beide 30cm.
Met ons "junior visboekje' in de hand probeerden we de vissen te kuisen en de ingewanden er uit te halen. Na veel geklungel hadden we drie prachtig goudbruin gebakken vissen die ons heerlijk smaakten. Een hele ervaring dus, die ons achterliet met een volle buik maar een schuldig gevoel.
In Hobart bezochten we 'Salamanca Market', dit is de bekendste en grootste markt van Tasmanie. Het zou zogezegt een ietswat hippie-achtige markt zijn met veel toffe en alternatieve dingetjes. We waren dan ook vrij teleurgesteld wanneer we ontdekten dat de markt vrij duur en tourist-gericht was.
De dag daarna bezochten we 'Glenorchy bargainmarket'. Deze markt beviel ons veel beter. Lekker veel goedkope rommel en grappige mensen. We ontmoette een toffe oude mevrouw die een soort brei/wol/naai standje had. Elise kocht een zak vol met eerste klas Australische wol en kreeg er een paar grtis breinaalden bij. (Ondertussen heeft ze al 1/3 van een prachtige sjaal gebreid !). Het oude vrouwtje beloofde Joachim om tegen volgende week een 'beanie' (= een muts) voor hem te breien in een prachtige blauwe wol (Voor slechts 7 dollar, en op Salamanca market waren ze 35). Joooepiie !
Allright dat is zowat alles dat we de laatste weken hebben gedaan.
Onze plannen voor komende weken zijn ondertussen een beetje verandert.
We waren van plan om de 'South Coast Track' te gaan doen. Dit is een wandeling van 6-9 dagen in de Zuid-west kust van Tasmanie. Dit gedeelte van Tasmanie is 600 000 hectare pure wilderness ! We zouden naar het beginpunt van de wandeling vliegen met een klein vliegtuigje en dan zo richting beschaving wandelen.
Dit gaan we dus spijtig genoeg niet doen aangezien de ticketten redelijk wat geld kosten en elise nog steeds last heeft van haar knie.
Maar alternatieven genoeg ! Komende week zijn we van plan om het 'Mount Field National Park' onveilig te gaan maken en daarna zullen we waarschijnlijk de ferry nemen naar Maria Island, daar aangekomen gaan we fietsen huren om zo het eiland gedurende drie dagen te verkennen.
Allright dat was het ongeveer ..
Hopelijk genieten de studenten in Belgie van een welverdiende rust!
Groetjes !!!
e & j
ps: Voor wie meer foto's wil zien --> http://viewmorepics.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewAlbums&friendID=424050346
ps2: We hebben nog ong 700 foto's die nog op het internet moeten komen maar dat zal niet voor vandaag zijn aangezien de batterij van de camera leeg is.
We zullen ze zo snel mogelijk op het i'net zetten.
Daar staan al onze foto's dus er zullen ook wel een heel deel slechte tussen zitten maar we gebruiken die site om onze foto's op te slaan mocht er iets gebeuren met ons geheugenkaartje.
Het spijt ons dat het (weer) vrij lang duurde voor jullie enig nieuws van ons te horen kregen.
We kregen al ongeruste mails in verband met de immense bosbranden in Victoria.
Daar zijn we allengeluk van gespaard gebleven, maar het schokt ons wel om te horen dat er 181 mensen ondertussen gestorven zijn op plaatsen waar wij enkele weken geleden passeerden.
Ondertussen zitten we dus veilig in Tasmanie.
Even een korte samenvatting van wat er allemaal gebeurd is:
Op 2 februari reden we richting de pier om de ferry te nemen maar het verkeer hinderde ons mateloos en uiteindelijk haalde we de boot maar op het nippertje. Chancke !
Tijdens de trip op de ferry gebeurde er niets meldingswaardig buiten het feit dat wanneer we aankwamen in Tasmania, onze ajuinen en knoflook geconfisceerd werden aangezien we niets van fruit of groenten mochten binnenbrengen in de staat.
Toen we in Laos aan het rondreizen waren ontmoetten we een Tasmanier (of een Tasman of ... ?) en hij gaf ons zijn 'top 5' van 'must do's' in Tasmanie.
Een van de vijf was een bezoekje aan het Douglas-Apsley National Park en dit was dan ook onze eerste bestemming.
We waren daar opzoek naar een zekere 'Apsley Gorge', een soort gat in de grond waar de rivier zou moeten in verdwijnen of te voor schijn komen, we weten het niet goed.
Spijtig genoeg stond de rivier bijna droog en viel er dus niet veel te bekijken.
Een beetje teleurgesteld 'rock hoptten' ( coole australische term voor het springen van steen nr steen in de rivierbedding =)) richting een zalig meertje waar we de rest van de dag gezellig rondsplatchten.
We kampeerden in "Friendly beaches' waar we werden overspoeld door bijna tamme walibies die als je even niet oplette probeerden met je bokes te gaan lopen.
Toen we het strand verkenden bleek dat de rotsen vol (maar dan echt vol) met massa's mosselen hongen.
Dus als avondeten aten we een een bangelijke mosselmaaltijd waar de gemiddelde belg 20 euro voor moet neertellen.
Ons volgende doel was een wandeling van 3 dagen in 'Frecynet National Park'.
Het steeds wisselende weer speelde een beetje met onze voeten maar al bij al was een echt een prachtige wandeling.
We zagen enkele fascinerende dieren, waaronder twee gigantische zwarte slangen!, we beklommen een berg van ongeveer 600m, we sliepen in onze tent op enkele prachtige locaties om dan smorgens wakker te worden met een uitzicht om U tegen te zeggen.
Last but not least wandelden we over 1 van de mooiste stranden van de wereld (Wineglass Bay) waar we dan nog eens bovenop bezoek kregen van enkele dolfijnen! Een ervaring om kriebels van te krijgen !!!
Al dit moois kwam wel met een kleine, irritante, grellige en zeer talrijke prijs. Toen Joachims oksel 's avonds begon te jeuken, ontdekten we dat we zonder het te weten werden leeggezogen door miniscule teekjes. Na een accurate speurtocht met pillamp en pincet kwamen we tot een verbazingwekkende hoeveelheid van (slechts) 9 teken voor Joachim en (de overduidelijke winnaar, met haar veel te lekker bloed) 16 voor eliSe. Ondanks haar overtuigende overwinning was elise toch niet al te blij =) !
Op weg naar 'Tasman Peninsula', waar onze volgende wandeling zou plaatsvinden, sliepen we in Pirates Bay. We vonden ons een mooi plekje dicht bij het strand en toen we uit den otto stapten waren we omringd met massa's braambessen. Aaaanvallee !
Joachim at zichzelf bijna ziek en met de overblijvende bessen maakte elise een bangelijk lekkere confituur!
Onze wandeling over 'Tasman Peninsula' viel een beetje tegen, maar de prachtige 200m hoge kliffen aan het einde van de wandeling maakten veel goed. Helemaal aan de top van de Peninsula, in het (bijna) meest Zuiderse Punt van Australie, op een hoogte van 200m, voelde we ons even "King and Queen of the world". 'S nachts was het soms immens koud, dit leidde tot het komische zicht van Elise in haar slaapzak met sokken aan, een lange broek, 2 t-shirts, een sweater en een pots op haar hoofd =) !
Na het op en neer gaan tussen de kliffen kreeg Elise terug last van haar knie (was begonnen in Frecynet NP) en dit gaf wel een beetje een domper op de trip.
Na 'Tasman Peninsula' begaven we ons richting Hobart (hoofdstad van Tasmanie).
Hier visten we voor de eerste keer! In het begin voelde we ons best wel een beetje "belachelijk" tussen al de 'pro-vissers'. Vissen is iets dat elke Australier doet. Daar stonden we dus met ons handrailtje (= plastieken spoeltje met visdraad rond, klein haakje en een loodje) ,tussen verschillende Tasmaniers met hun pro-vismatriaal, op de brug. Toegegeven, het was best wel een grappig zicht, slingerend met onze visdraad boven ons hoofd om zo ver mogelijk in het water te gooien. Maar tot onze grootste verbazing en enthousiasme vingen we maar liefst drie 'flatheads' (= soort vis =)) van om en beide 30cm.
Met ons "junior visboekje' in de hand probeerden we de vissen te kuisen en de ingewanden er uit te halen. Na veel geklungel hadden we drie prachtig goudbruin gebakken vissen die ons heerlijk smaakten. Een hele ervaring dus, die ons achterliet met een volle buik maar een schuldig gevoel.
In Hobart bezochten we 'Salamanca Market', dit is de bekendste en grootste markt van Tasmanie. Het zou zogezegt een ietswat hippie-achtige markt zijn met veel toffe en alternatieve dingetjes. We waren dan ook vrij teleurgesteld wanneer we ontdekten dat de markt vrij duur en tourist-gericht was.
De dag daarna bezochten we 'Glenorchy bargainmarket'. Deze markt beviel ons veel beter. Lekker veel goedkope rommel en grappige mensen. We ontmoette een toffe oude mevrouw die een soort brei/wol/naai standje had. Elise kocht een zak vol met eerste klas Australische wol en kreeg er een paar grtis breinaalden bij. (Ondertussen heeft ze al 1/3 van een prachtige sjaal gebreid !). Het oude vrouwtje beloofde Joachim om tegen volgende week een 'beanie' (= een muts) voor hem te breien in een prachtige blauwe wol (Voor slechts 7 dollar, en op Salamanca market waren ze 35). Joooepiie !
Allright dat is zowat alles dat we de laatste weken hebben gedaan.
Onze plannen voor komende weken zijn ondertussen een beetje verandert.
We waren van plan om de 'South Coast Track' te gaan doen. Dit is een wandeling van 6-9 dagen in de Zuid-west kust van Tasmanie. Dit gedeelte van Tasmanie is 600 000 hectare pure wilderness ! We zouden naar het beginpunt van de wandeling vliegen met een klein vliegtuigje en dan zo richting beschaving wandelen.
Dit gaan we dus spijtig genoeg niet doen aangezien de ticketten redelijk wat geld kosten en elise nog steeds last heeft van haar knie.
Maar alternatieven genoeg ! Komende week zijn we van plan om het 'Mount Field National Park' onveilig te gaan maken en daarna zullen we waarschijnlijk de ferry nemen naar Maria Island, daar aangekomen gaan we fietsen huren om zo het eiland gedurende drie dagen te verkennen.
Allright dat was het ongeveer ..
Hopelijk genieten de studenten in Belgie van een welverdiende rust!
Groetjes !!!
e & j
ps: Voor wie meer foto's wil zien --> http://viewmorepics.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewAlbums&friendID=424050346
ps2: We hebben nog ong 700 foto's die nog op het internet moeten komen maar dat zal niet voor vandaag zijn aangezien de batterij van de camera leeg is.
We zullen ze zo snel mogelijk op het i'net zetten.
Daar staan al onze foto's dus er zullen ook wel een heel deel slechte tussen zitten maar we gebruiken die site om onze foto's op te slaan mocht er iets gebeuren met ons geheugenkaartje.
vrijdag 13 februari 2009
Tasmania !!!
Hellow iedereen !
Het spijt ons dat het (weer) vrij lang duurde voor jullie enig nieuws van ons te horen kregen. We kregen al ongeruste mails in verband met de immense bosbranden in Victoria.
Daar zijn we allengeluk van gespaard gebleven maar het schokt ons wel om te horen dat er 181 mensen ondertussen gestorven zijn op plaatsen waar wij enkele weken geleden gepasseerd zijn.
Dus ondertussen zitten we veilig in Tasmanie.
Op 2 februari reden we richting de pier om de ferry te nemen maar het verkeer hinderde ons mateloos en uiteindelijk haalde we de boot maar op het nippertje. Chancke !
Tijdens de trip op de ferry gebeurde er niets meldingswaardig buiten het feit dat wanneer we aankwamen in Tasmania, onze ajuinen en knoflook geconfisceerd werden aangezien we niets van fruit of groenten mochten binnenbrengen in de staat.
Toen we in Laos aan het rondreizen waren ontmoetten we een Tasmanier (of een Tasman of ... ?) en hij gaf ons zijn 'top 5' van 'must do's' in Tasmanie.
Een van de vijf was een bezoekje aan het Douglas-Apsley National Park.
We waren daar opzoek naar een zekere 'Apsley Gorge', een soort gat in de grond waar de rivier zou moeten in verdwijnen of te voor schijn komen, we weten het niet goed. Spijtig genoeg stond de rivier bijna droog en viel er dus niet veel te bekijken.
Eeen beetje teleurgesteld 'rock hoptten' ( coole australische term voor het springen van steen nr steen in de rivierbedding =)) richting een zalig meertje waar we de rest van de dag gezellig rondsplatchten.
We kampeerden in "Friendly beaches' waar we werden overspoeld door bijna tamme walibies die als je even niet oplette probeerden met je bokes te gaan lopen. Toen we het strand verkenden bleek dat de rotsen vol (maar dan echt vol) met massa's mosselen hongen. Dus als avondeten aten we een een bangelijke mosselmaaltijd waar de gemiddelde belg 20 euro voor moet neertellen.
Ons volgende doel was een wandeling van 3 dagen in 'Frecinet National Park'.
Het steeds wisselende weer speelde een beetje met onze voeten maar al bij al was een echt een prachtige wandeling. We zagen enkele fascinerende dieren, waaronder twee gigantische zwarte slangen!, we beklommen een berg van ongeveer 600m, we sliepen in onze tent op enkele prachtige locaties om dan smorgens wakker te worden met een uitzicht om U tegen te zeggen. Last but not least wandelden we over 1 van de mooiste stranden van de wereld (Wineglass Bay) waar we dan nog eens bovenop bezoek kregen van enkele dolfijnen! Een ervaring om kriebels van te krijgen !!!
Onze tijd op de pc is bijna finito dus ik ga ff snel snel zijn.
Op weg naar 'Tasman Peninsula' sliepen we in Pirates Bay en toen we uit den otto stapten waren we omringd met massa's braambessen. Aaaanvallee ! Joachim at zichzelf bijna ziek en met de overblijvende bessen maakte elise een bangelijk lekkere confituur!
Allright onze tijd hier is gedaan, maar we hebben jullie nog veel te veel te vertellen dus wacht maar vol spanning in jullie bureaustoelen want zodra we terug op de pc kunnen krijgen jullie meer te horen !!!
Hopelijk genieten jullie van de foto's ! (Met ons nieuw fototoestel!!!)
Tot snel xxx
e & j
Het spijt ons dat het (weer) vrij lang duurde voor jullie enig nieuws van ons te horen kregen. We kregen al ongeruste mails in verband met de immense bosbranden in Victoria.
Daar zijn we allengeluk van gespaard gebleven maar het schokt ons wel om te horen dat er 181 mensen ondertussen gestorven zijn op plaatsen waar wij enkele weken geleden gepasseerd zijn.
Dus ondertussen zitten we veilig in Tasmanie.
Op 2 februari reden we richting de pier om de ferry te nemen maar het verkeer hinderde ons mateloos en uiteindelijk haalde we de boot maar op het nippertje. Chancke !
Tijdens de trip op de ferry gebeurde er niets meldingswaardig buiten het feit dat wanneer we aankwamen in Tasmania, onze ajuinen en knoflook geconfisceerd werden aangezien we niets van fruit of groenten mochten binnenbrengen in de staat.
Toen we in Laos aan het rondreizen waren ontmoetten we een Tasmanier (of een Tasman of ... ?) en hij gaf ons zijn 'top 5' van 'must do's' in Tasmanie.
Een van de vijf was een bezoekje aan het Douglas-Apsley National Park.
We waren daar opzoek naar een zekere 'Apsley Gorge', een soort gat in de grond waar de rivier zou moeten in verdwijnen of te voor schijn komen, we weten het niet goed. Spijtig genoeg stond de rivier bijna droog en viel er dus niet veel te bekijken.
Eeen beetje teleurgesteld 'rock hoptten' ( coole australische term voor het springen van steen nr steen in de rivierbedding =)) richting een zalig meertje waar we de rest van de dag gezellig rondsplatchten.
We kampeerden in "Friendly beaches' waar we werden overspoeld door bijna tamme walibies die als je even niet oplette probeerden met je bokes te gaan lopen. Toen we het strand verkenden bleek dat de rotsen vol (maar dan echt vol) met massa's mosselen hongen. Dus als avondeten aten we een een bangelijke mosselmaaltijd waar de gemiddelde belg 20 euro voor moet neertellen.
Ons volgende doel was een wandeling van 3 dagen in 'Frecinet National Park'.
Het steeds wisselende weer speelde een beetje met onze voeten maar al bij al was een echt een prachtige wandeling. We zagen enkele fascinerende dieren, waaronder twee gigantische zwarte slangen!, we beklommen een berg van ongeveer 600m, we sliepen in onze tent op enkele prachtige locaties om dan smorgens wakker te worden met een uitzicht om U tegen te zeggen. Last but not least wandelden we over 1 van de mooiste stranden van de wereld (Wineglass Bay) waar we dan nog eens bovenop bezoek kregen van enkele dolfijnen! Een ervaring om kriebels van te krijgen !!!
Onze tijd op de pc is bijna finito dus ik ga ff snel snel zijn.
Op weg naar 'Tasman Peninsula' sliepen we in Pirates Bay en toen we uit den otto stapten waren we omringd met massa's braambessen. Aaaanvallee ! Joachim at zichzelf bijna ziek en met de overblijvende bessen maakte elise een bangelijk lekkere confituur!
Allright onze tijd hier is gedaan, maar we hebben jullie nog veel te veel te vertellen dus wacht maar vol spanning in jullie bureaustoelen want zodra we terug op de pc kunnen krijgen jullie meer te horen !!!
Hopelijk genieten jullie van de foto's ! (Met ons nieuw fototoestel!!!)
Tot snel xxx
e & j
Abonneren op:
Posts (Atom)
