http://www.krijtwedstrijd.nl/nl/scholen/groep-8-l6/116/sancta-maria-basisschool-deurne/
Stemmen AUB voor Maarten zijn klasje!!!!!! ze staan nog steeds zesde!!!!!
DANKU
xxx
zondag 12 juli 2009
Hallo iedereen!
Wie had dat verwacht ... nu nog een berichtje op de blog. Het is weer lang geleden he.
En er is weer zoveel te vertellen, veel te veel! jammergenoeg hebben we niet zoveel tijd dus
het zal een korte samenvatting worden.
In Broome zijn we lang blijven steken (te lang). Te lang omdat er niet zoveel te doen viel en we geen job vonden. We ontmoetten er wel veel andere (hele toffe) reizigers en aten er overheerlijke cocosnoten (zelf geplukt, echt eng soms!!!) (en ook nog een zelfgevangen vis die direct op het strand de pan in ging, lekker lekker).
Op de weg van Broome naar Darwin bezochten we het Nitmiluk Nationaal Park waar we 1 dag de 'gorge' gingen verkennen. Ook namen we een duik in de warmwaterbronnen van Katherine.
Daar probeerde een smeerlap onze benzinekannen van ons autodak te stelen. Het is hem niet gelukt want Joachim had hem nog net op tijd gezien en kon hem nog net tegenhouden (door zijn autosluitens af te pakken). Oef. Jammer dat ons vertrouwen hierdoor een pak kleiner is geworden.
We spendeerden nog enkele dagen in Darwin, waar we zenuwachtig op Maarten en Vicky moesten wachten. Daar was het Territory Day, de enigste dag dat de bevolking vuurwerk mag kopen (en dus ook afsteken), gevolg: een slapeloze nacht van alle knallen.
De volgende dag stonden we vroeg op om ons ottoke uit te laden en weer in te laden want Maarten en Vicky moesten er op 1 of andere manier ook nog in. Het leek alsof dat absoluut onmogelijk zou worden maar er is dan toch een mirakel gebeurd en toen ze om 4 uur aankwamen konden we er net met ons vieren in!
Na wat uitrusten (zo lang vliegen is niet niks) trokken we richting Litchfield NP naar een of ander festivalletje. Het was er heel gezellig, en heel hippie. Toen we er vertrokken gebeurde er echter iets minder aangenaam ... Joachim en Elise ontdekten dat iemand hun tent als toilet had gebruikt. Er lag dus een plas en een dikke drol ... ... ... EI! echt te goor!
Het gevolg daarvan is dat we nu niet meer in die tent slapen (ze is wel uitgekuisd en goed gelucht, maar toch ...). Het gevolg daarvan is dat we al fantastische avonden onder de prachtige sterrenhemel hebben geslapen.
Na Litchfield NP trokken we naar Kakadu NP waar we ronddwaalden in de wetlands, een 'jumping crocodile' cruise deden (echt indrukwekkende dieren! en zoooo grooooooot!) en aboriginal rockart bekeken. Het was mooi maar de rit was net iets te lang en een 4x4 heb je er wel nodig. 's avonds lagen we telkens om 6 uur in ons beddeke omdat het er barstte van de muggen, echt miljoenen en ze lieten ons echt geen second met rust (we moesten ons avondeten al lopend naar binnen schrokken). Gelukkig hadden we nog een muggennet bij waar we net met twee onderpasten.
Vervolgens reden we (via de warmwaterbronnen van Katherine en Mataranka) rickting Queensland. We moesten kiezen tussen het rode centrum van Alice Springs en Uluru of de bergen, regenwouden en tropische stranden van het noordoosten.
Het regenwoud had meer succes en nu zijn we daar dus naar onderweg.
Weer ongelofelijk veel kilometers ... maar zo met zen vieren gezellig dicht bij elkaar, in de hitte, met een muziekje en de ramen open is best nog wel een grappige toestand.
Jammergenoeg kregen we pech onderweg ....
De versnellingen werden helemaal zot ... van vijfde schakelde we plots naar derde en dan geraakten we niet maar naar vierde waardoor ons toerental dus ook zot draaiden .... oei oei oei!
We belandden in Torrens Creek, echt een boerengat ergens in het midden van niets ... Er stonden misschien 4 huizen, een pub (die hebben ze natuurlijk overal) en een openbaar toilet (die hebben ze hier ook op de zotste plaatsen). Het was ongeveer vier uur dus we dachten ... nog tijd genoeg om de roadassistance te bellen. Dat lukten ons gelukkig nog dankzij de pubtelefoon en een vriendelijke mevrouw verzekerde ons dat er binnen het uur iemand een kijkje zou komen nemen. Na drie uur stonden we er echter nog (ondertussen voetbalden we op de autostrade, er rijdt daar toch niemand op) en blijkbaar was er helemaal niemand onderweg. We reden dan 50 km verder (een zotte 50 km) tot de eerste volgende plek waar we konden slapen en 's morgens een (iets minder zotte maar toch ...) 180 km verder naar de eerste volgende 'stad'.
Daar zitten we nu vast ... we verblijven er in een hotelletje (een echt krot) voor 70 dollar per nacht (voor ons gevieren). Gelukkig zal het maar bij 1 nacht blijven want de garagist belde ons met goed nieuws!!! Er is een klein probleempje met de computer dat gemaakt zal worden voor (om exact te zijn) 195 en een halve dollar. JOEPIE!!!!! Wat een ongelofelijke opluchting!!!!
We moeten nu nog wachten op een onderdeel dat straks om 3 uur zal aankomen zodat ze den otto kunnen repareren en we hier vanavond weg kunnen! Richting Cairns en Cape tribulation.
Het is hier nog steeds fantastisch, we amuseren ons samen en zullen nog eens goed zot doen voor onze aller laatste maand down under! Help. We genieten er nog met volle teugen van. Het thuiskomen komt steeds dichter ... dat vinden we natuurlijk ook spannend! 14 augustus staan we weer op Belgische bodem.
De tijd is op (wat een timing). Jammergenoeg geen foto's (deze pc heeft geen USB aansluiting, zot he)! Maar wie wil zal er genoeg te zien krijgen wanneer we terug zijn.
Take care!
Wie had dat verwacht ... nu nog een berichtje op de blog. Het is weer lang geleden he.
En er is weer zoveel te vertellen, veel te veel! jammergenoeg hebben we niet zoveel tijd dus
het zal een korte samenvatting worden.
In Broome zijn we lang blijven steken (te lang). Te lang omdat er niet zoveel te doen viel en we geen job vonden. We ontmoetten er wel veel andere (hele toffe) reizigers en aten er overheerlijke cocosnoten (zelf geplukt, echt eng soms!!!) (en ook nog een zelfgevangen vis die direct op het strand de pan in ging, lekker lekker).
Op de weg van Broome naar Darwin bezochten we het Nitmiluk Nationaal Park waar we 1 dag de 'gorge' gingen verkennen. Ook namen we een duik in de warmwaterbronnen van Katherine.
Daar probeerde een smeerlap onze benzinekannen van ons autodak te stelen. Het is hem niet gelukt want Joachim had hem nog net op tijd gezien en kon hem nog net tegenhouden (door zijn autosluitens af te pakken). Oef. Jammer dat ons vertrouwen hierdoor een pak kleiner is geworden.
We spendeerden nog enkele dagen in Darwin, waar we zenuwachtig op Maarten en Vicky moesten wachten. Daar was het Territory Day, de enigste dag dat de bevolking vuurwerk mag kopen (en dus ook afsteken), gevolg: een slapeloze nacht van alle knallen.
De volgende dag stonden we vroeg op om ons ottoke uit te laden en weer in te laden want Maarten en Vicky moesten er op 1 of andere manier ook nog in. Het leek alsof dat absoluut onmogelijk zou worden maar er is dan toch een mirakel gebeurd en toen ze om 4 uur aankwamen konden we er net met ons vieren in!
Na wat uitrusten (zo lang vliegen is niet niks) trokken we richting Litchfield NP naar een of ander festivalletje. Het was er heel gezellig, en heel hippie. Toen we er vertrokken gebeurde er echter iets minder aangenaam ... Joachim en Elise ontdekten dat iemand hun tent als toilet had gebruikt. Er lag dus een plas en een dikke drol ... ... ... EI! echt te goor!
Het gevolg daarvan is dat we nu niet meer in die tent slapen (ze is wel uitgekuisd en goed gelucht, maar toch ...). Het gevolg daarvan is dat we al fantastische avonden onder de prachtige sterrenhemel hebben geslapen.
Na Litchfield NP trokken we naar Kakadu NP waar we ronddwaalden in de wetlands, een 'jumping crocodile' cruise deden (echt indrukwekkende dieren! en zoooo grooooooot!) en aboriginal rockart bekeken. Het was mooi maar de rit was net iets te lang en een 4x4 heb je er wel nodig. 's avonds lagen we telkens om 6 uur in ons beddeke omdat het er barstte van de muggen, echt miljoenen en ze lieten ons echt geen second met rust (we moesten ons avondeten al lopend naar binnen schrokken). Gelukkig hadden we nog een muggennet bij waar we net met twee onderpasten.
Vervolgens reden we (via de warmwaterbronnen van Katherine en Mataranka) rickting Queensland. We moesten kiezen tussen het rode centrum van Alice Springs en Uluru of de bergen, regenwouden en tropische stranden van het noordoosten.
Het regenwoud had meer succes en nu zijn we daar dus naar onderweg.
Weer ongelofelijk veel kilometers ... maar zo met zen vieren gezellig dicht bij elkaar, in de hitte, met een muziekje en de ramen open is best nog wel een grappige toestand.
Jammergenoeg kregen we pech onderweg ....
De versnellingen werden helemaal zot ... van vijfde schakelde we plots naar derde en dan geraakten we niet maar naar vierde waardoor ons toerental dus ook zot draaiden .... oei oei oei!
We belandden in Torrens Creek, echt een boerengat ergens in het midden van niets ... Er stonden misschien 4 huizen, een pub (die hebben ze natuurlijk overal) en een openbaar toilet (die hebben ze hier ook op de zotste plaatsen). Het was ongeveer vier uur dus we dachten ... nog tijd genoeg om de roadassistance te bellen. Dat lukten ons gelukkig nog dankzij de pubtelefoon en een vriendelijke mevrouw verzekerde ons dat er binnen het uur iemand een kijkje zou komen nemen. Na drie uur stonden we er echter nog (ondertussen voetbalden we op de autostrade, er rijdt daar toch niemand op) en blijkbaar was er helemaal niemand onderweg. We reden dan 50 km verder (een zotte 50 km) tot de eerste volgende plek waar we konden slapen en 's morgens een (iets minder zotte maar toch ...) 180 km verder naar de eerste volgende 'stad'.
Daar zitten we nu vast ... we verblijven er in een hotelletje (een echt krot) voor 70 dollar per nacht (voor ons gevieren). Gelukkig zal het maar bij 1 nacht blijven want de garagist belde ons met goed nieuws!!! Er is een klein probleempje met de computer dat gemaakt zal worden voor (om exact te zijn) 195 en een halve dollar. JOEPIE!!!!! Wat een ongelofelijke opluchting!!!!
We moeten nu nog wachten op een onderdeel dat straks om 3 uur zal aankomen zodat ze den otto kunnen repareren en we hier vanavond weg kunnen! Richting Cairns en Cape tribulation.
Het is hier nog steeds fantastisch, we amuseren ons samen en zullen nog eens goed zot doen voor onze aller laatste maand down under! Help. We genieten er nog met volle teugen van. Het thuiskomen komt steeds dichter ... dat vinden we natuurlijk ook spannend! 14 augustus staan we weer op Belgische bodem.
De tijd is op (wat een timing). Jammergenoeg geen foto's (deze pc heeft geen USB aansluiting, zot he)! Maar wie wil zal er genoeg te zien krijgen wanneer we terug zijn.
Take care!
maandag 8 juni 2009
Hallo allemaal!
Woehoe het is weer veel te veel te vertellen! We zullen er dan maar direct mee beginnen.
Ningaloo reef was te zalig!!!!!!!!!!!!! Tien dagen niets anders doen dan snorkelen en zotte beestjes bestuderen. Het is zo prachtig onder water! en al de dieren zijn er zo vriendelijk. Duizende visjes in duizende kleuren (butterfly fish, parrot fish, anemone fish, clown fish (nemo!), trigger fish, boxfish ...), gigantische zeesterren (sommige met maffe stekels), roggen (blue spotted, sting, bull, ..., haaien (white en black tipped reef shark), schildpadden, prachtige harde en zachte koralen, ... veel te veel om op te noemen.
Onze wildlife snorkel tour was fantastisch. We snorkelden op plaatsjes verder weg van de kustlijn waar we prachtige 2000 jaar oude koralen bewonderden. En jawel! we zwommen met een walvishaai!!!! JOEPIE!!! De grootste vis ter wereld en wij zwommen er naast! Het was niet zo'n hele grote, 5 meter (ze kunnen tot 18 meter worden), maar hij/zij was echt prachtig! Een ongelofelijk ervaring.
Tijdens de tour werden we ook echt verwend, zoveel hapjes en eten, wauw =)! We hebben nogal gesmuld (misschien is geschranst een betere term).
En het is nog niet gedaan! Onze 3 day live abaord was ook echt fantastisch! We leefden voor drie luxe dagen aanboord van de 'Aliikai'. In totaal deden we maar liefst 10 duiken, waarvan twee 's nachts. Best wel actief, gelukkig was er weer ongelofelijk veel eten en lekkers om ons energieniveau op peil te houden.
We waren aanboord met nog 8 andere reizigers waarvan er 4 Belgen waren! 2 toffe koppels van Leuven.
Onderwater zagen we, lion fish, loggerhead turtels (echt gigantische schildpadden), nudi branchs, haaien (tawny nurse en wobbegong), super grote scholen visjes (als je er door zwom kon je gewoon niets anders meer zien dan visjes, echt zalig, miljoenen ...), zeeslangen (best giftig maar heel lieve beestjes), een maf grote aal (murray eel), octopussen (die prachtig snel van kleur veranderen), ... en nog massa's meer.
We kregen ook bezoek van honderden dolfijnen die rond de boot kwamen spelen, die kunnen nogal salto's maken en zo snel zwemmen!
Bij dit alles kwam dan ook nog eens dat we Manta Rays spotte vanop de boot en de kapitein zei: ' Jump in!!!' woehoooooeeeew!!! iedereen overdondert, totale chaos om een snorkel en bril te bemachtigen, om ter eerste het water in en dan wow ... onze monden vielen open ... Die dieren zijn echt ongelofelijk ... 4 tot 6 meter brede, elegante, mooie roggen. Hun mond viel echter nog meer open, het zijn immers plankton eters.
Jaja, gelukzakken dat we zijn ... we kunnen niet beschrijven hoe zalig die drie dagen waren ...
Jammer genoeg was het daarna gedaan in het Ningaloo marine park en reden we verder door (met een grote hap uit ons budget) naar Karijini National Park. Daar kregen we een platte band op een onverharde weg, gelukkig bleek dat heel makkelijk te fiksen. We besloten dan maar te liften naar de mooie maar moeilijk bereikbare plekjes. Daardoor ontmoetten we dus veel vriendelijke mensen die ons meenamen. We wandelden op prachtige 'paden' (als je het paden kan noemen) langs de rivierbedding, tussen gigantische rode rots muren en vaak gewoon door de (koude) rivier, we kwamen bij prachtige zwem'gaten' en watervallen.
Na het nationale park zijn we in twee dagen naar Broome gereden, arme Joachim, 1300 km.
Daar zitten we nu en het is hier heel plezant! We hebben onszelf een goed parkeerplekje gevonden waar de rangers ons niet zullen lastig vallen, de parking van de bowling club =D. We spendeerden enkele dagen op Cable beach met honderden andere reizigers en vanavond is het 'the staircase to heaven' (een soort maansopgang). Donderdag namiddag rijden we verder richting Darwin (2000 km ooooooooh).
Over 23 dagen ontvangen we Maarten en Vicky in den otto! JOEPIE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
We zullen nog wat fotootjes toevoegen.
PS: Vorige keer voegde we een foto toe van Joachim met een mevrouwtje, zij is de prinses van de 'Hutt river province'. Dat is een landje dat in Australie ligt. Best grappig he.
Nog HEEEEEEEEEEEL VEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEl succes aan alle studenten, hopenlijk lukken de examens, wij denken aan jullie.
Groetjes ! x
Woehoe het is weer veel te veel te vertellen! We zullen er dan maar direct mee beginnen.
Ningaloo reef was te zalig!!!!!!!!!!!!! Tien dagen niets anders doen dan snorkelen en zotte beestjes bestuderen. Het is zo prachtig onder water! en al de dieren zijn er zo vriendelijk. Duizende visjes in duizende kleuren (butterfly fish, parrot fish, anemone fish, clown fish (nemo!), trigger fish, boxfish ...), gigantische zeesterren (sommige met maffe stekels), roggen (blue spotted, sting, bull, ..., haaien (white en black tipped reef shark), schildpadden, prachtige harde en zachte koralen, ... veel te veel om op te noemen.
Onze wildlife snorkel tour was fantastisch. We snorkelden op plaatsjes verder weg van de kustlijn waar we prachtige 2000 jaar oude koralen bewonderden. En jawel! we zwommen met een walvishaai!!!! JOEPIE!!! De grootste vis ter wereld en wij zwommen er naast! Het was niet zo'n hele grote, 5 meter (ze kunnen tot 18 meter worden), maar hij/zij was echt prachtig! Een ongelofelijk ervaring.
Tijdens de tour werden we ook echt verwend, zoveel hapjes en eten, wauw =)! We hebben nogal gesmuld (misschien is geschranst een betere term).
En het is nog niet gedaan! Onze 3 day live abaord was ook echt fantastisch! We leefden voor drie luxe dagen aanboord van de 'Aliikai'. In totaal deden we maar liefst 10 duiken, waarvan twee 's nachts. Best wel actief, gelukkig was er weer ongelofelijk veel eten en lekkers om ons energieniveau op peil te houden.
We waren aanboord met nog 8 andere reizigers waarvan er 4 Belgen waren! 2 toffe koppels van Leuven.
Onderwater zagen we, lion fish, loggerhead turtels (echt gigantische schildpadden), nudi branchs, haaien (tawny nurse en wobbegong), super grote scholen visjes (als je er door zwom kon je gewoon niets anders meer zien dan visjes, echt zalig, miljoenen ...), zeeslangen (best giftig maar heel lieve beestjes), een maf grote aal (murray eel), octopussen (die prachtig snel van kleur veranderen), ... en nog massa's meer.
We kregen ook bezoek van honderden dolfijnen die rond de boot kwamen spelen, die kunnen nogal salto's maken en zo snel zwemmen!
Bij dit alles kwam dan ook nog eens dat we Manta Rays spotte vanop de boot en de kapitein zei: ' Jump in!!!' woehoooooeeeew!!! iedereen overdondert, totale chaos om een snorkel en bril te bemachtigen, om ter eerste het water in en dan wow ... onze monden vielen open ... Die dieren zijn echt ongelofelijk ... 4 tot 6 meter brede, elegante, mooie roggen. Hun mond viel echter nog meer open, het zijn immers plankton eters.
Jaja, gelukzakken dat we zijn ... we kunnen niet beschrijven hoe zalig die drie dagen waren ...
Jammer genoeg was het daarna gedaan in het Ningaloo marine park en reden we verder door (met een grote hap uit ons budget) naar Karijini National Park. Daar kregen we een platte band op een onverharde weg, gelukkig bleek dat heel makkelijk te fiksen. We besloten dan maar te liften naar de mooie maar moeilijk bereikbare plekjes. Daardoor ontmoetten we dus veel vriendelijke mensen die ons meenamen. We wandelden op prachtige 'paden' (als je het paden kan noemen) langs de rivierbedding, tussen gigantische rode rots muren en vaak gewoon door de (koude) rivier, we kwamen bij prachtige zwem'gaten' en watervallen.
Na het nationale park zijn we in twee dagen naar Broome gereden, arme Joachim, 1300 km.
Daar zitten we nu en het is hier heel plezant! We hebben onszelf een goed parkeerplekje gevonden waar de rangers ons niet zullen lastig vallen, de parking van de bowling club =D. We spendeerden enkele dagen op Cable beach met honderden andere reizigers en vanavond is het 'the staircase to heaven' (een soort maansopgang). Donderdag namiddag rijden we verder richting Darwin (2000 km ooooooooh).
Over 23 dagen ontvangen we Maarten en Vicky in den otto! JOEPIE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
We zullen nog wat fotootjes toevoegen.
PS: Vorige keer voegde we een foto toe van Joachim met een mevrouwtje, zij is de prinses van de 'Hutt river province'. Dat is een landje dat in Australie ligt. Best grappig he.
Nog HEEEEEEEEEEEL VEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEl succes aan alle studenten, hopenlijk lukken de examens, wij denken aan jullie.
Groetjes ! x
maandag 18 mei 2009
Coral Coast
Hi mates!
wow, er is weer veel te veel gebeurd om te vertellen!
We hebben hieronder veel nieuwe foto's toegevoegd, ze zitten wel een beetje door elkaar.
In Perth hadden we een super tijd! De parking in freemantle was een reizigersmekka en we ontmoeten er heel veel nieuwe toffe mensen. Weer wat extra adresjes!
's morgens werden we verrast door twee vrouwen met zakken vol overheerlijke broodjes, bagels en bokes. Die kwamen ze gratis uitdelen aan 'the people who need it' (wij zagen er blijkbaar zo uit), goed voor ons want we kregen lekkere kip met pesto broodjes en een smoske bacon. Feest!
Perth is een hele toffe rustige stad, zeker het Western Australian museum was de moeite, we hadden daar jammergenoeg maar twee uur de tijd voor (we hadden er graag een hele dag doorgebracht). Het weer was elke dag ongelofelijk (Perth heeft 300 dagen per jaar zon, crazy!) en is dat tot nu toe nog steeds.
Na ongeveer vijf dagen namen we al afscheid van onze nieuwe vrienden (jammer!) en reden we verder op weg naar 'Cervantes' en 'the pinacle dessert (zie foto's). Cervantes en Jurien Bay sloegen ongelofelijk hard tegen, we hadden er gewoon te veel van verwacht en er bleek niets te zijn, echt niets... Ons bezoek aan 'the pinacle dessert' was allen chance wel de moeite! Een stukje woestijn waar er gele rotsen 'groeien' (haha, rotsen groeien helemaal niet) en wetenschappers weten nog steeds niets hoe ze daar precies terecht zijn gekomen ( wij zijn er vurig van overtuigd dat het een oude alienstad is). Het was er echt prachtig, zeker tijdens de zonsondergang en vijf minuten na de zonsondergang kregen we een prachtige 'volle maansopgang'! Wauw! Jammergenoeg was onze fotocamera niet goed genoeg om er mooie foto's van te nemen.
Na de dessert reden we verder naar Geraldton om voorraad in te slagen. En dan verder naar Kalbarri. Daar bezochten we het national park. We kregen er een lift van een heel tof gezin op een 30 km lange onverharde weg die te zwaar was voor onzen otto. We deden er 'the loop' wandeling en hadden een heel mooie dag met prachtige uitzichten over de rivier en rode rotsen (zie foto's).
In de stad Kalbarri zetten we onszelf op de pier met ons krabnet. We hadden visafval gekregen van enkele vissers (die twee gigantische Spaanse makrelen hadden gevangen) en dat was een perfect aas (we kregen ook enkele goede stukken voor in ons pannetje, lekker!). Terwijl onze visfilet aan het sudderen was en we net hadden genoten van een prachtige zonsondergang haalden Joachim een gigantische 'mudcrab' boven!!! Woehoew!! Dat was nogal ne klepper! (zie foto's). We leerden van een Canadees koppel hoe we de krab het beste konden kuisen en koken (hij was jammer genoeg al gekookt toen), weer wat bijgeleerd. Het beest was zo groot dat het eerst niet in onze pot paste!
's morgens vroeg kregen we op ons dak van een hele grappige 'ranger' (met zijn broek tot onder zijn oksels), gelukkig moesten we geen boete betalen! We besloten die dag dan ook om verder te reizen richting Shark Bay. Vlak voor we vertrokken kregen we nog een zak visfilet van andere vissers, wat een verwennerij!!!
Na lang rijden kwamen we aan in Shark Bay. Daar bezochten we 'shell beach' (zie foto's), een strand dat bestaat uit miljoenen en miljoenen kleine schelpjes, prachtig. Het water was er ook ongelofelijk helder. We zagen er een groot beest in het water met twee zwarte uitsteeksels maar we konden het jammergenoeg niet indentificeren. Joachim zei er 'hallo' tegen onderwater maar het verstond geen nederlands en we zagen het niet meer terug =(.
We zagen er ook 'stromatolites' , de allereerste vorm van leven op onze aarde, een rotsachtigcluster van cyanobacterien.
In 'Denham' (de grootste 'stad' (echt mini) in shark bay) zagen we vier reizigers terug die we al eerder hadden ontmoet. We spendeerden de avond samen op het 'fish fiesta'. Een jaarlijkse viswedstrijd (zie foto) en wij denken het grootste event dat er elk jaar plaats vindt. Het was heel amusant om de bewoners in hun element te zien (en hun zatte botten) en een locaal bandje ('the whole shebang!') zorgde voor hilarische sfeermuziek. Achteraf kregen we nog een vuurwerk dat verrassend lang en mooi was.
's avonds glipten we stiekem binnen in het 'Monkey Mia' resort zodat we de kampeerkosten (20 dollar per persoon) ontliepen. 's morgens gingen we dan naar de wereldberoemde dolfijnen kijken (zie foto), het was mooi maar spijtig genoeg heel toeristisch.
De volgende stop was 'Coral Bay', een heel bekende toeristen bestemming. Daar snorkelden we wat rond. Maar er was ongelofelijk veel volk en het was niet zo 'wauw'. Gratis kamperen was geen optie (ze waren er heel streng) dus besloten we meteen door te rijden richting 'Exmouth'.
We kampeerden langs de autostrade (gezellig!) en de volgende dag bereikten we onze bestemming. We zijn dus nu in Exmouth en blijven hier nog in de buurt voor 2 weken!
Deze ochtend besloten we eens goed zot te doen en boekten twee tours. Deze donderdag spenderen we heel de dag op een boot om met 'wildlife' te snorkelen. De touroperator zorgt voor een 'spotterplane' dat rondvliegt opzoek naar schildpadden, dolfijnen, manta rays (die zijn prachtig en super groot!), walvishaaien (de grootste vissen ter wereld!) en Dugongs (een bedreigd type zeekoe). Dan worden wij in het water gedropt zodat we met de dieren kunnen snorkelen, het wordt dus vast en zeker een ongelofelijke ervaring.
Volgende week donderdag vertrekken we dan op een 'duiktour' van drie dagen en verblijven we die drie dagen en nachten op de boot met nog acht andere mensen. We zullen in totaal 11 duiken doen (waarvan twee nachtduiken) op de meest afgezonderde plaatsen in het prachtige 'Ningaloo reef'. Pijnlijk voor de portefeuille maar een onvergetelijke ervaring en het dus zeker waard!
De rest van onze dagen en nachten spenderen we in het 'cape range national park' in ons tentje. Dat park ligt vlak naast het 'ningaloo marine park' waar we onze tijd dus al snorkelend zullen doorbrengen.
Voila een hele update! Geniet van de foto's zoals wij hier genieten van elk moment!
Groetjes
J en E
wow, er is weer veel te veel gebeurd om te vertellen!
We hebben hieronder veel nieuwe foto's toegevoegd, ze zitten wel een beetje door elkaar.
In Perth hadden we een super tijd! De parking in freemantle was een reizigersmekka en we ontmoeten er heel veel nieuwe toffe mensen. Weer wat extra adresjes!
's morgens werden we verrast door twee vrouwen met zakken vol overheerlijke broodjes, bagels en bokes. Die kwamen ze gratis uitdelen aan 'the people who need it' (wij zagen er blijkbaar zo uit), goed voor ons want we kregen lekkere kip met pesto broodjes en een smoske bacon. Feest!
Perth is een hele toffe rustige stad, zeker het Western Australian museum was de moeite, we hadden daar jammergenoeg maar twee uur de tijd voor (we hadden er graag een hele dag doorgebracht). Het weer was elke dag ongelofelijk (Perth heeft 300 dagen per jaar zon, crazy!) en is dat tot nu toe nog steeds.
Na ongeveer vijf dagen namen we al afscheid van onze nieuwe vrienden (jammer!) en reden we verder op weg naar 'Cervantes' en 'the pinacle dessert (zie foto's). Cervantes en Jurien Bay sloegen ongelofelijk hard tegen, we hadden er gewoon te veel van verwacht en er bleek niets te zijn, echt niets... Ons bezoek aan 'the pinacle dessert' was allen chance wel de moeite! Een stukje woestijn waar er gele rotsen 'groeien' (haha, rotsen groeien helemaal niet) en wetenschappers weten nog steeds niets hoe ze daar precies terecht zijn gekomen ( wij zijn er vurig van overtuigd dat het een oude alienstad is). Het was er echt prachtig, zeker tijdens de zonsondergang en vijf minuten na de zonsondergang kregen we een prachtige 'volle maansopgang'! Wauw! Jammergenoeg was onze fotocamera niet goed genoeg om er mooie foto's van te nemen.
Na de dessert reden we verder naar Geraldton om voorraad in te slagen. En dan verder naar Kalbarri. Daar bezochten we het national park. We kregen er een lift van een heel tof gezin op een 30 km lange onverharde weg die te zwaar was voor onzen otto. We deden er 'the loop' wandeling en hadden een heel mooie dag met prachtige uitzichten over de rivier en rode rotsen (zie foto's).
In de stad Kalbarri zetten we onszelf op de pier met ons krabnet. We hadden visafval gekregen van enkele vissers (die twee gigantische Spaanse makrelen hadden gevangen) en dat was een perfect aas (we kregen ook enkele goede stukken voor in ons pannetje, lekker!). Terwijl onze visfilet aan het sudderen was en we net hadden genoten van een prachtige zonsondergang haalden Joachim een gigantische 'mudcrab' boven!!! Woehoew!! Dat was nogal ne klepper! (zie foto's). We leerden van een Canadees koppel hoe we de krab het beste konden kuisen en koken (hij was jammer genoeg al gekookt toen), weer wat bijgeleerd. Het beest was zo groot dat het eerst niet in onze pot paste!
's morgens vroeg kregen we op ons dak van een hele grappige 'ranger' (met zijn broek tot onder zijn oksels), gelukkig moesten we geen boete betalen! We besloten die dag dan ook om verder te reizen richting Shark Bay. Vlak voor we vertrokken kregen we nog een zak visfilet van andere vissers, wat een verwennerij!!!
Na lang rijden kwamen we aan in Shark Bay. Daar bezochten we 'shell beach' (zie foto's), een strand dat bestaat uit miljoenen en miljoenen kleine schelpjes, prachtig. Het water was er ook ongelofelijk helder. We zagen er een groot beest in het water met twee zwarte uitsteeksels maar we konden het jammergenoeg niet indentificeren. Joachim zei er 'hallo' tegen onderwater maar het verstond geen nederlands en we zagen het niet meer terug =(.
We zagen er ook 'stromatolites' , de allereerste vorm van leven op onze aarde, een rotsachtigcluster van cyanobacterien.
In 'Denham' (de grootste 'stad' (echt mini) in shark bay) zagen we vier reizigers terug die we al eerder hadden ontmoet. We spendeerden de avond samen op het 'fish fiesta'. Een jaarlijkse viswedstrijd (zie foto) en wij denken het grootste event dat er elk jaar plaats vindt. Het was heel amusant om de bewoners in hun element te zien (en hun zatte botten) en een locaal bandje ('the whole shebang!') zorgde voor hilarische sfeermuziek. Achteraf kregen we nog een vuurwerk dat verrassend lang en mooi was.
's avonds glipten we stiekem binnen in het 'Monkey Mia' resort zodat we de kampeerkosten (20 dollar per persoon) ontliepen. 's morgens gingen we dan naar de wereldberoemde dolfijnen kijken (zie foto), het was mooi maar spijtig genoeg heel toeristisch.
De volgende stop was 'Coral Bay', een heel bekende toeristen bestemming. Daar snorkelden we wat rond. Maar er was ongelofelijk veel volk en het was niet zo 'wauw'. Gratis kamperen was geen optie (ze waren er heel streng) dus besloten we meteen door te rijden richting 'Exmouth'.
We kampeerden langs de autostrade (gezellig!) en de volgende dag bereikten we onze bestemming. We zijn dus nu in Exmouth en blijven hier nog in de buurt voor 2 weken!
Deze ochtend besloten we eens goed zot te doen en boekten twee tours. Deze donderdag spenderen we heel de dag op een boot om met 'wildlife' te snorkelen. De touroperator zorgt voor een 'spotterplane' dat rondvliegt opzoek naar schildpadden, dolfijnen, manta rays (die zijn prachtig en super groot!), walvishaaien (de grootste vissen ter wereld!) en Dugongs (een bedreigd type zeekoe). Dan worden wij in het water gedropt zodat we met de dieren kunnen snorkelen, het wordt dus vast en zeker een ongelofelijke ervaring.
Volgende week donderdag vertrekken we dan op een 'duiktour' van drie dagen en verblijven we die drie dagen en nachten op de boot met nog acht andere mensen. We zullen in totaal 11 duiken doen (waarvan twee nachtduiken) op de meest afgezonderde plaatsen in het prachtige 'Ningaloo reef'. Pijnlijk voor de portefeuille maar een onvergetelijke ervaring en het dus zeker waard!
De rest van onze dagen en nachten spenderen we in het 'cape range national park' in ons tentje. Dat park ligt vlak naast het 'ningaloo marine park' waar we onze tijd dus al snorkelend zullen doorbrengen.
Voila een hele update! Geniet van de foto's zoals wij hier genieten van elk moment!
Groetjes
J en E
Abonneren op:
Posts (Atom)
